‘หนุ่มจืด’ ชีวิตจืดๆ ที่ถูกนำเสนอผ่านมุมมองที่กลมกล่อมจนสร้างสีสันในโลกโซเชียล

แชทหนักขวา, อ่านไม่ตอบ, สติกเกอร์ยิ้มสีเหลืองหรือไลก์สีฟ้า คือสิ่งที่สาวกเพจ ‘หนุ่มจืด’ รู้จักเป็นอย่างดี ความจืดๆ เจื่อนๆ กับคนคุยที่ใครต่อใครก็ต้องเคยประสบพบเจอ ทำให้ปัจจุบันหนุ่มจืดจนมียอดติดตามบนเฟสบุ๊กถึง 4 แสนคน จากเพจเฟสบุ๊กจึงสามารถต่อยอดไปสู่เสื้อ สติกเกอร์ไลน์ เคสโทรศัพท์และล่าสุดกำลังมีแผนต่อยอดไปเป็นการ Stream เกมใน Twitch ด้วย! วันนี้ G Village Co-Creation Hub จึงชวน ‘หนุ่มจืด’ มาคุยกันว่ากว่าจะจืดเพื่อให้ได้รสชาติกลมกล่อมอย่างที่เป็นอยู่ ต้องผ่านอะไรมาบ้าง

จุดเริ่มต้นของการทำเพจ

เริ่มจากคำว่าหนุ่มจืดเนี่ยเป็นชื่อกลุ่มไลน์ของรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยครับ ผมกับเพื่อนๆ ก็เกิดไอเดียว่าคำนี้น่าจะมาสร้างเป็นเพจได้นะ แล้วมันดันประจวบเหมาะที่ว่าผมกับเพื่อนๆ ดันเป็นหนุ่มจืดกันจริงๆ ด้วย เราก็เลยเริ่มทำเพจกันมา โดยตอนแรกเป็นการทำเล่นๆ ไม่ได้คิดอะไร แต่พอเวลาผ่านมาเราก็รู้สึกว่าเรารักที่จะทำตรงนี้ เราก็เลยจริงจังกับมัน จนมันมาถึงอย่างที่มันเป็นทุกวันนี้แหละครับ ก็ผ่านการลองผิดลองถูกมาหลายอย่าง ตอนนี้เพจมีแอดมินสองคน เป็นหนุ่มจืดทั้งคู่ (ขำ)

นิยามคำว่าหนุ่มจืด

จริงๆ ก็ตรงตัวนะครับ มันก็คือผู้ชายที่จืดๆ ชืดๆ ไร้รสชาติ

แล้วในความจืดๆ ชืดๆ มีเสน่ห์อย่างไร

เสน่ห์ของมันคือทำให้เรารู้จักมีความอดทน และมีความพยายามมากขึ้น ในการเรียนรู้ข้อผิดพลาดต่างๆ เวลาจะคุยกับใคร ว่าแบบ เห้ย! ถ้าทำแบบนี้อีกมันจะจืดอีกนะ เราจะเก็บบทเรียนที่เราเคยทำ มาปรับใช้ในครั้งต่อไปได้เสมอ ยิ่งจืดบ่อย เรายิ่งแข็งแกร่งขึ้น เหมือนดั่งที่มีคนพูดไว้ว่า No Pain No gain

เลือกคาแร็กเตอร์มาสคอตของเพจอย่างไร

ตอนสมัยทำเพจแรกๆ ผมได้ไปรบกวนรุ่นพี่ที่สนิทกันให้เขาช่วยตกผลึกไอเดีย แล้วก็คิดตัวละครขึ้นมาให้ จนออกมากลายเป็นตัวหนุ่มจืดตัวแรกเลยที่เป็นดิสเพลย์แรกในเพจ ซึ่งมันคือตัวการ์ตูนที่มีหัวเป็นเต้าหู้จืดครับ เพราะเต้าหู้มันจืด

นำไอเดียจากไหนมาทำคอนเทนต์

คอนเทนต์ของเพจผมแต่แรกเดิมทีเลยจะเป็นช่องแชท เป็นการบอกเล่าความจืดผ่านตัวอักษรอย่างเดียว ต่อมาเรารู้สึกว่ามันควรจะมีการ์ตูน เราก็เลยได้มีการพัฒนาเป็นการ์ตูนเพิ่มขึ้นมา ทำให้ตอนนี้เพจเราจะมีคอนเทนต์หลักๆ อยู่สองอันคือ การ์ตูนกับช่องแชท ส่วนไอเดียก็จะมาจากหลายๆ ที่ครับ ทั้งเรื่องของเรา เรื่องของเพื่อน เรื่องคนอื่น ของลูกเพจ หรือจากสถานการณ์ต่างๆ ที่เราเจอในอินเตอร์เน็ตก็เป็น input ของไอเดียได้ทั้งนั้น

คอนเทนต์การ์ตูนมีที่มาที่ไปอย่างไร

ต้องเท้าความก่อนว่าตัวผมเองวาดรูปไม่เป็นเลย ผมก็มีไอเดียในใจว่าตอนนั้นยังไม่มีมุกการ์ตูน มีแต่มาสคอต จนผมเองรู้สึกว่า มันควรจะมีมุกการ์ตูนเพราะมันจะได้มีรูปแบบในการทำคอนเทนต์เพิ่มขึ้นมา ก็เลยเอาเลยซื้อปากกาไอแพดมาทั้งๆ ที่วาดไม่เป็นเลย หัดวาดจากศูนย์เลย มีขอคำแนะนำจากเพจเพื่อนๆ เช่น นัดเป็ด, นี่เพื่อนไงจำไม่หรอ?, แต่เพื่อเงินฉันทำได้, สัตว์โลกอมตีน แล้วก็อีกหลายๆ เพจบ้าง ถ้านับจากวันนั้นจนวันนี้ก็ประมาณ 1 ปีแล้วครับที่หัดวาดรูปมา ก็ต้องค่อยๆ พัฒนากันต่อไป ถามว่าทำไมต้องเป็นแบบนี้ หน้าแบบนี้ มันก็เป็นเพราะความชอบของผมล้วนๆ แหละครับ คือผมคิดว่าแบบนี้มันใช่แล้วในความรู้สึกก็เอาเลย ไม่มีเหตุผลอะไรมากมาย แค่เรารู้สึกว่าเออ แบบนี้มันใช่แล้ว

มีวิธีบาลานซ์ตัวเรากับแบรนด์ที่ติดต่องานเข้ามาอย่างไร

เราจะพยายามเลือกรับงานที่มันไม่ขัดกับคาแรคเตอร์ของเราครับ เมื่อรับมาแล้วก็นำสินค้านั้นๆ มาบอกเล่าผ่านสไตล์ของเรา โดยการแทรกกิมมิคของความจืดลงไปในคอนเทนต์นั้นๆ ด้วยอยู่เสมอ

ถ้าเปรียบหนุ่มจืดเป็นสินค้าในห้าง คิดว่าอยู่ในหมวดอะไร แล้วจะมีวิธีโปรโมทอย่างไรให้ขายออก

เป็นนมจืดแล้วกัน ถึงรสชาติมันจะจืดๆ แต่ถ้ากินบ่อยๆ เราก็จะแข็งแรง เช่นเดียวกันกับการเข้ามาเสพความจืดในเพจเรา เราจะได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ จากเรื่องของหลายๆ คน ที่เขาทำพลาดแล้วจืด ให้นำไปปรับใช้กับตัวเองให้เราแข็งแกร่งขึ้น

ถ้าหนุ่มจืดไม่จืดแล้วจะยังทำเพจต่อไหม

ถ้าผมไม่จืดหรอนึกไม่ออกเหมือนนะครับ ทั้งชีวิตผมก็ไม่เคยมีแฟน ก็คงยังทำอยู่แหละครับ ผมว่าความจืดมันอยู่คู่กับทุกสถานะนะครับ คนไม่โสดก็สามารถมีโมเมนต์จืดๆ ได้เช่นกัน